در مقالات قبلی Opencart-Theme شما را با مدلهای تجارت الکترونیکی – (B2C و C2C) آشنا کردیم و توانستیم بخشی از اهمیت فراوان دنیای تجارت الکترونیک را در بازار امروز اقتصاد جهانی برای شما تبیین کنیم؛ در مقاله امروز نیز با B2G و C2G، دو مدل تجارت الکترونیک دیگر آشنا خواهید شد.
زمانی که میان صفحات اینترنت به جست و جو می پردازیم بی تردید با تمركز از تبلیغات و بنرهای اینترنتی روبه رو خواهیم شد که بهر عظیمی از صفحات وب را به خویشتن اختصاص داده اند. اینها به همراه سفارش کالا و خدمات، خریدهای آنلاین و انجام امور تجاری، بلا مصرف از مدارک و اسناد کاغذیِ معمول، تنها بخشی از آن چیزی است که ما آن را «تجارت الکترونیک» می نامیم.
دو مدل با اهمیت تجارت الکترونیک در حوزه دولتها
(B2G) – تجارت فروشنده با دولت
این قسم معامله الکترونیکی شامل تمامی مبادلات تجاری و مالی آشكار شرکتهای بهره خصوصی با سازمانها و نهادهای دولتی است. تأمین نیازهای نیكبختی پادرمیانی شرکتها و جلا عوارض مالیاتها من جمله مواردی است که میتوان در این گروه گنجاند. این مدل از سودا الکترونیکی در ایران بهسادگی قابل شناخت نیست. به دلیل حجم بسیار بزرگ دولت، بسیاری از پیوندها جلی شرکتهای خصوصی و دولتی را میتوان بهنوعی فروشنده با متعامدمتعامل محسوب نمود. یک نمونه بسیار موفق آن اقدامات سازمان امور مالیاتی کشور در حوزه دوستی و دریافت مالیات الکترونیکی از شرکتهای مبحث خصوصی است.
(C2G) – تجارت مصرفکننده با دولت
آخرینمدل دادوستد الکترونیکی که با سرعتی بیش از بقا در حال رشد است. دولتها در راستای حکومتداری خوب به ابزاری وسن اقتضا دارند که بتوانند با اتکا به آن دیوانسالاری را کاهش داده، مردمسالاری را جایگزین آن نمایند و كارها خدمت گزاری ها دولتی را با سرعت اكثر و راحتی فراوانتری در اختیار شهروندان قرار دهند. بازرگانی الکترونیکی پاسخی به این نیاز جدی است.
وضعیت تجارت الکترونیک در ایران
در ایران اغلب از اینترنت برای کار ایا تحقیقاتی در مراکز علمی آمخته دانشگاه ها مصرف می شود و کاربران برای سوداگری الکترونیکی کمتر از اینترنت كاربرد می کنند. شاید یکی از دلایلی که در ایران از دادوستد الکترونیک نسبت به کشور ای پیشرفته استعمال میشود به این دلیل باشد که در ایران زیر ساخت های این تکنولوژی هنوز به میزان کافی فراهم نشده باشد. طبق آخری آمار سهولت استعمال به سودا الکترونیک در آفاق منتشر شده است پس از بررسی هلا انجام شده در جلوه گر ۶۰ کشور ایران در مقوله دپارتمان شاخص محیط تجاری در رتبه ۵۹ و در فصل شاخص اطلاعات اشل ۵۸ و از نظر شاخص هزینه اتصال به اینترنت ایران در رتبه ۵۶ پیدا کشور ایا مصرف کننده از خدمت ها معامله الکترونیکی قرار دارد.
با یک تعریف دقیق تر، تجارت الکترونیک یعنی انجام معاملات و خرید محصولات و خدمت ها از روش فروشگاه اینترنتی در دنیای وب. محصولات مورد معامله ممکن است دارای ماهیت الکترونیکی باشند.مانند نرم افزار;یا فیزیکی باشند.مانند اتومبیل ;یا خدمت ها باشند.مانند برنامه ریزی مسافرت،مشاوره پزشکی;یا آموزش راه دور باشند.محصولات غیر فیزیکی، از كالا محصولات الکترونیکی است که نفس نیز شامل اطلاعات،اخبار،صوت و موسیقی،فیلم، بانک های اطلاعاتی، نرم افزار و انواع فراورده هلا فکری است که این گونه معامله خورشید به ماه توسعه بیشتری پیدا کرده است.به نظر میرسد بازرگانی الکترونیکی شبیه سودا از کاتالوگ یا بیع در منزل و از آینه تلویزیون های کابلی باشد.
تجارت الکترونیکی بعنوان یک بازار جهانی
تاجر الکترونیکی بی زن محدود به بیع و فروش محصولات از آیینه شبکه نیست. بلکه مانند یکی از فروشگاه ای محلی می تواند فروشگاه اینترتی در Web ایجاد کرده و در بیرون و درون بیگانه خارجه و داخل دنیا به دنبال مشتری باشد.علاوه بر این،صاحب این فروشگاه می تواند تامین کنندگان صرف فروشگاه،حسابداری،خدمات بانکی،ادارات دولتی و رقیبهای خویشتن را در شبکه اینترنت جستجو کند.